همه چی خوبه تا وقتی که بوی اسیری نده
غم و شادی مریم و سارا
همه چی خوبه تا وقتی که بوی اسیری نده
غم و شادی مریم و سارادرباره من
ما دوتاییم (مریم و سارا) این وبو باهم درست کردیم تا خل و چل بازی هامونو توش بنویسیم آخه رومون نمیشه توی وبلاگ اصلیامون بنویسیم. چون هرکار کردیم نشد وبلاگ رو گروهی کنیم پایین مطالب میزنیم که کدوممونیم! چون هم سنیم و یه جاییم پروفایلمون یکیه ولی شاید واسه جاهای دیگش جدا کنیم خلاصه قربون شما این وبلاگ خنده دار ترین میشه بهتون اطمینان میدیم تازه فکر نکنید خیلی دیوونه ایم ما دوتا نوازنده ایم مریم خانم سه تار و گیتار میزنه و سارا گلی گیتار میزنه!!!!! رشته ی مریم گرافیکه و رشته ی سارا معماری! کلا میخواییم هنرمند بشیم به به! تکبیر :))))
ادامه...
وایییی وایییییی
فردا داریم میریم خونه ی سارا اینا!!!!
دو-سه هفتس ندیدمش!!!
سارا گلی میام تف میکنم روت! ^_^
همش دلم میخواد با دامن گل گلیم بیام ولی تو شکم که بیام یا نه!
خخخخخخ حواسم باشه از امشب هیچی غذا نخورم که فردا بیام خونتون همه چیو درو کنم! :)
مریم
منم اومدم...! ^_^
درود بر این کلبه ی سوت و کور
اومدم در ادامه ی حرفای سارا گلی که فرمودند کنکورو دادیم و خلاص شدیم بگم که من دارم بیچاره میشم!
عاغا کی گفته دانشگاه بهتره؟!
اینجا هم همونجوریه...ولی خداییش وقتی که کلاسا کنسل میشه...به به!
اما بازم بدون سارا گلی صفا نداره! بی صبرانه منتظرم دانشگاه اونم شروع بشه!
امیدوارم فردا یا پس فردا با سارا و آبجیامون یه بیرون باحال بریم!
دو هفتس سارا رو ندیدم! :/
سارا گلی کجایی که ببینی یه کافه ی دیگه پیدا کردیم اصلا صاحبش خود خود اوپاس...لامصب!!!
خلاصه که ما چهار تا خل و چل تا آخرش میخواییم همینجوری بمونیم!
ببینیم میتونیم تهش یه کافه با هم بزنیم یا قراره شوهر کنیم و بریم پی کارمون! ^_^
مریم
سلام علیکم!!!
فقط اومدم بگم منو سارا هنوز زنده ایم!!!
کلا یه مثلی هست که میگه هفتاد و هشتیا نمیمیرن بلکه از یک انسان معمولی به یک خل و چل زنجیری تبدیل میشوند!!!
مریم
همش کار...
ینی من موندم به این 12 روز باقی مونده هم رحم نکردن و کلی مشق دادن!!!
آخه این چه کاریه؟!
کارای توی طول سالو تابستون انجام میدیم اونوقت آخر سال وقت اضافه میاریم و کلی کار مسخره و عجیب بهمون میدن که بیکار نمونیم!!!
ینی سیستم این بتولو حتی معلماشم نمیفهمن!
فقط بگذره...!
مریم